Saturday 8 July 2017

Μόμπιους Ντικ - Andrew Crumey

Μόμπιους ΝτικΜόμπιους Ντικ by Andrew Crumey
My rating: 1 of 5 stars

Δεν ξέρω τι να πω για το συγκεκριμένο βιβλίο.
Ενώ το θέμα του φαινόταν ενδιαφέρον στην αρχή, δυστυχώς αυτό το ενδιαφέρον δν κράτησε στην πορεία.
Μπορεί να φταίω και εγώ, αλλά είχα φτάσει σχεδόν στη μέση του βιβλίου και μπορώ να πω πως δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι γίνεται.



Ο συγγραφέα φυσικά, αφηγείται πολύ καλά τις ιστορίες που διαδραματίζονται παράλληλα σε άλλες όμως εποχές και ενώ φαινομένικά δείχνουν πως δεν συνδέονται κατά βάθος έχουν μια σύνδεση.
Αν και η πλοκή του βιβλίου δεν μου κρατούσε ζωντανό το ενδιαφέρον, ήθελα να δω τελικά που θα καταλήξει. Το τέλος μου άφησε ένα κενό. Σαν να μην ολοκληρώθηκε η ιστορία. Επιπλέον μου φάνηκε και εντελώς απρόσμενο αλλά όχι με την καλή έννοια.
Στα θετικά του η πολύ καλή μετάφρασή του.

View all my reviews

Περιγραφή του βιβλίου στο Goodreads:

Μια χαμένη ερωμένη κάνει ξανά την εμφάνισή της στη ζωή του φυσικού Τζον Ρίνγκερ, όταν αυτός λαμβάνει ένα μυστηριώδες γραπτό μήνυμα. Αυτό το μήνυμα, όμως, πράγματι προέρχεται από τη γυναίκα που κάποτε γνώρισε; Το Μόμπιους Ντικ είναι μια εξαιρετικά ευρηματική ιστορία, που συνδυάζει το τεχνολογικό θρίλερ, την ιστορική φαντασία, τη φιλοσοφία και τη φάρσα μ' ένα θίασο χαρακτήρων που συμπεριλαμβάνει συνθέτες, επιστήμονες, ιδιοφυΐες και παράφρονες. Ο Ρίνγκερ ταξιδεύει σ' ένα απομακρυσμένο ερευνητικό κέντρο όπου γίνεται λόγος για ένα νέο είδος τεχνολογίας επικοινωνιών, βασισμένο στους νόμους της κβαντικής φυσικής. Όμως, όσο πλησιάζει την αλήθεια σχετικά με τη χαμένη αγαπημένη του, ο κόσμος του αρχίζει να αλλάζει. Ανεξήγητες συμπτώσεις, περιπτώσεις τηλεπάθειας και ψευδών αναμνήσεων συνδυάζονται για να δημιουργήσουν με χιούμορ μια μεγάλη σπαζοκεφαλιά. Μήπως τα παράδοξα της κβαντικής μηχανικής κυβερνούν και τη μοίρα του Ρίνγκερ; Σταδιακά, τα κομμάτια του παζλ συνταιριάζονται, δημιουργώντας μια ευφυή και φιλόδοξη ιστορία- ένα φόρο τιμής στην κλασική λογοτεχνία κι ένα δριμύ «κατηγορώ» στην πολιτιστική μισαλλοδοξία.

0 σχόλια:

Post a Comment