Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα βιβλίο που έχει περάσει αρκετός καιρός από όταν το διάβασα αλλά θυμάμαι πως είχε μείνει μαζί μου το θέμα και τα μηνύματά του. Πρόκειται για το βιβλίο Αμάν... αμάν! της Αλκυόνης Παπαδάκη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καλέντης.
Περίληψη από Goodreads:
Ήταν η μικρή αράχνη που στήριζε μια μεταξωτή κλωστή σ' ένα φύλλο του γιασεμιού κι ύστερα κρεμότανε πάνω της και νανούριζε τους πόθους της.
Ήταν η ανόητη σαύρα που κρύφτηκε στη ρίζα του αλεξανδρινού, γιατί φοβήθηκε τη σκιά της ερημιάς.
Ήταν η φτερούγα από το όνειρο του Σέβη που καρφώθηκε σαν το σουγιά σε μια γινωμένη ρόγα σταφυλιού.
Ήταν ο αναστεναγμός απο τον ζεσταχιασμένο έρωτα του Σούλια που έκανε τις πέτρινες βρύσες να ιδρώνουν.
Ήταν οι κόμποι απο το φαρμάκι στην ψυχή της Σιδερίας που έσταζαν πάνω στα κυκλάμινα και τα ξέραιναν.
Ήταν η αγάπη της Δαμάσκας που άνοιγε τα μπουμπούκια της μπιγκόνιας.
Ήταν όλα αυτά ανακατωμένα. Ποιος μπορούσε να τα ξεχωρίσει. Και προς τι;
Η περίληψη του βιβλίου φαίνεται αρκετά μπερδεμένη αλλά διαβάζοντας το βιβλίο όλα γίνονται απόλυτα κατανοητά. Πρόκειται για ένα βιβλίο που μου άρεσε και ήθελα να δω τι θα γίνει με τους ήρωες του και πως θα εξελιχθούν οι ιστορίες τους.
Παρακολουθούμε την πορεία της ζωής της οικογένειας Πάρδου και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Καθένας τους περνάει και ένα βάσανο. Άλλες φορές μεγάλο και άλλες φορές όχι. Άλλες φορές φανερό και άλλες κρυφό. Οι ζωές όλων τους μπλέκονται και περνούν απο χίλια δυο πράγματα.
Το βιβλίο παρά το θέμα του που σε ορισμένα σημεία είναι δύσκολο, διαβάζεται εύκολα και γίνεται εύκολα κατανοητό. Σου περνάει αρκετά μηνύματα, ιδιαίτερα για τη ζωή και τα προβλήματά της.
Το βιβλίο παρά το θέμα του που σε ορισμένα σημεία είναι δύσκολο, διαβάζεται εύκολα και γίνεται εύκολα κατανοητό. Σου περνάει αρκετά μηνύματα, ιδιαίτερα για τη ζωή και τα προβλήματά της.
Αθηνά
0 σχόλια:
Post a Comment